jątrzyć się

jątrzyć się
jątrzyć się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o ranie: nie goić się, ropieć': {{/stl_7}}{{stl_10}}Skaleczone miejsce długo się jątrzyło. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o konflikcie, sporze: mieć długi przebieg bez szans na szybkie zakończenie i z perspektywą przybierania na sile; zaostrzać się, zaogniać się lub trwać w stanie zaognienia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Waśnie, spory jątrzą się. Stosunki między wrogimi partiami jątrzyły się. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… …   Słownik języka polskiego

  • zaogniać się – zaognić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ranie: przechodzić w stan zapalny; jątrzyć się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o skórze: zaczerwieniać się, zarumieniać się : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ognić się — ndk VIa, ogni się, ognił się «o ranie, wrzodzie itp.: być w stanie zapalnym, nie goić się, jątrzyć się» Ogniące się skaleczenie …   Słownik języka polskiego

  • paskudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ranie: goić się z trudnością; ropieć, jątrzyć się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • otwierać się – otworzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć zdolność do odmykania się; odmykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzwi otwierały się z trudem. Spadochron nie otworzył się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • paskudzić — ndk VIa, paskudzićdzę, paskudzićdzisz, paskudzićudź, paskudzićdził, paskudzićdzony 1. posp. «zostawiać gdzieś brudy, nieczystości, odchody; zanieczyszczać, brudzić» Pies paskudził pod drzwiami. Łobuzy paskudzą na klatce schodowej. 2. pot. «robić… …   Słownik języka polskiego

  • gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… …   Słownik języka polskiego

  • jątrzenie — ↨ jątrzenie się n I rzecz. od jątrzyć (się) …   Słownik języka polskiego

  • otworzyć — dk VIb, otworzyćrzę, otworzyćrzysz, otwórz, otworzyćrzył (otworzyćwarł), otworzyćrzony a. otwarty otwierać ndk I, otworzyćam, otworzyćasz, otworzyćają, otworzyćaj, otworzyćany 1. «odemknąć coś zamkniętego przez przekręcenie sprężyny zamka,… …   Słownik języka polskiego

  • rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”